اهميت رابطه جنسي سالم

منظور از رابطة جنسي سالم ميان زن و شوهر در اين تحقيق، رابطه‌اي است كه از نظر شرعي مجاز باشد؛ دور از هرگونه خودخواهي و يك‌سو نگري باشد و براي زن و شوهر بالاترين رضايت‌مندي جنسي را به همراه داشته باشد.

در ميان آزادي‏هاي اجتماعي، زمينه‌سازي و هموار كردن مسير ارتباطي زن و مرد اهميّت زيادي دارد. بي‏شك، چنان‌چه اولياي امور، اهميّت غريزه جنسي را بشناسند و به آثار مثبت و ارضاي صحيح آن آگاه باشند، تدابير خاصي مي‏انديشند تا انسان‌ها، به‌ويژه جوانان به شكل ويژه‏اي از اين غريزه استفاده كنند؛ زيرا غريزة جنسي در بسياري از موارد با ساير غرايز قابل مقايسه نيست.

قرآن كريم آنجا كه از گرايش‌هاي فطري بشر سخن مي‏گويد، در زمينة رابطه جنسي مي‏فرمايد:

آميزش جنسي با همسرانتان در شب‌هاي ماه مبارك رمضان كه روزهاي آن را روزه مي‏گيريد، حلال است، آنها لباس شما هستند و شما لباس آنهاييد. خداوند مي‏دانست (اگر آميزش شب‏هاي اين ايّام را حرام كند) شما به خود خيانت مي‏كنيد (و اين كار ممنوع را انجام مي‏دهيد) پس توبه شما را پذيرفت و شما را بخشيد. اكنون با آنها آميزش كنيد و آنچه خدا براي شما مقرّر داشته است، طلب نماييد.(بقره: 178)

اين آيه بيانگر آن است كه مصلحت فوق‌العاده و متعالي اين بود كه در تمام ماه رمضان مسلمان‏ها از آميزش خودداري كنند؛ امّا با اين حال، چنين حكمي تشريع نشد؛ زيرا عموم مردم چنين قانوني را تحمّل نمي‏كنند و از آنجا كه دين اسلام دين سهل و آساني است، خداوند آميزش جنسي را براي همة، مسلمان‏ها در شب‏هاي ماه مبارك رمضان حلال اعلام كرد.

در همين سوره خداوند متعال درباره زناني كه از شوهرانشان جدا شده‏اند وعدّة طلاق آنان به سر رسيده است، مي‏فرمايد:

و هنگامي كه زنان را طلاق داديد و آنان عدّه خود را به پايان رساندند، مانع آنها نشويد كه با همسران خويش ازدواج كنند؛ در صورتي كه ميان آنان به سبك پسنديده‏اي توافق و تراضي برقرار گردد. اين دستوري است كه تنها افرادي از شما كه ايمان به خدا و روز قيامت دارند، از آن پند مي‏گيرند. اين براي رشد شما مؤثرتر و براي شستن آلودگي‏ها مفيدتر است و خدا مي‏داند و شما نمي‏دانيد.(بقره: 232)

در زمان‏هاي قديم، مردم بر اساس تعصّبات جاهلي از ازدواج زناني كه طلاق گرفته‏اند، جلوگيري مي‌كردند. قرآن اين رسم جاهلي را تخطئه كرد و هشدار داد كه كسي حق ندارد از ازدواج مجدّد آنان جلوگيري كند. اين حقّ زنان‏ مطلقه است كه دوباره ازدواج كنند و از رابطة جنسي سالم برخوردار باشند؛ نه تنها حق آنهاست، بلكه اين مسئله باعث طهارت و پاكيزگي آنها نيز مي‌شود و چنان‌چه رعايت نشود، به آلودگي جامعه مي‌انجامد. در پايان اين آيه، خداوند حكيم مي‏فرمايد: «شما مردم نمي‏فهميد و به اشتباه فكر مي‏كنيد كه ازدواج مجدد چنين زن‏هايي چندان مهم نيست؛ ولي خداي آگاه از اسرار و رموز، از تبعات منفي تجرّد زنان با خبر است». از سوي ديگر، قرآن كريم در ميان پرجاذبه‏ترين شهوت‏هاي دنيا، ابتدا از زنان ياد مي‏كند:

محبّت نسبت به امور مادّي از قبيل زنان، فرزندان و اموال هنگفت از طلا، نقره، اسب‏هاي ممتاز، چهارپايان و زراعت در نظر مردم زينت داده شد. اينها زينت‏هاي زندگي پست (مادّي) است و سرانجام نيك (و زندگي والا و جاويدان) نزد خدا است.(آل‌عمران: 14)

در ذيل همين آيه، وقتي امام صادق(ع) از اصحاب خود سؤال مي‏كند بهترين لذّت‌ها كدام است و پاسخ مي‏شنود كه بهترين لذّت‏ها فراوانند، حضرت مي‏فرمايد: «اَلذّ الاشياء مباضعة النساء ما تلذّذ النّاسِ في الدنيا و الاخرة بلذّةٍ اكثر لهم من لذّة النساء؛ بهترين لذّت آميزش جنسي با زنان است؛ در دنيا و آخرت لذّتي بالاتر از لذّت زن نيست». نيازمندي مردان به ارتباط جنسي با زنان تا آنجاست كه آنان مظهر نياز و زنان مظهر ناز به شمار آمده‌اند. ضعف مردان در كنترل و سالم‌سازي روابط جنسي به حدي است كه پيامبر گرامي اسلام(ص) مي‏فرمايد: «ما تركت بعدي فتنة اضرّ علي الرّجال من النّساء؛ هيچ فتنه‏اي براي مردان زيان‏بارتر از زنان نيست. چه بسيار سلاطيني كه در دام عشق ماه‌‏رويي حيثيت خود را ضايع كردند و چه پادشاهاني كه براي دست‌يابي به دختر زيبارويي بخش وسيعي از قلمرو كشور خود را به دشمن واگذار كردند. جنايت‌هاي بزرگي كه ردّ پاي زنان در آن ديده مي‌شود، در حقيقت گزارشي از طغيان غريزه جنسي مردان است».

اصل اوّلي و طبيعي وجود ارتباط سالم جنسي است و جز در مواردي كه با مقصد مهم‏تري در تعارض قرار گيرد، نبايد ممنوع شود. در سال‏هاي آخر عمر بابركت رسول اعظم(ص) حج و عمره تمتع تشريع شد و اين نوع حج به كساني كه از مكّه دور هستند، اختصاص يافت. گاهي ميان عمره و حجّ تمتع ماه‏ها فاصله مي‏شد. اگر قرار بود ميان عمره و حجّ تمتع، آميزش جنسي ميان زن و شوهر انجام نگيرد، بسياري تحمّل چنين امري را نداشتند. به همين دليل، در سالي كه پيامبر اكرم(ص) حجّ تمتع را تشريع فرمود، پس از عمره تمتع دستور داد همراهان از احرام خارج شوند و با اينكه چند شبي بيشتر به اعمال حج باقي نبود، هيچ محدوديّتي براي ارتباط و آميزش جنسي با همسر نداشته باشند. يكي از اصحاب از اين دستور پيامبر بر آشفت و با تعبير ناشايستي به پيامبر اعظم(ص) اعتراض كرد كه اگر ما از احرام خارج شويم و آميزش جنسي بر ما روا باشد، در حالي عمليات حج را شروع خواهيم كرد كه سرهاي ما از آب غسل جنابت مرطوب خواهد بود. چه‌طور ممكن است چنين حكمي از سوي خدا باشد؟ رسول خدا(ص) با شنيدن اين اعتراض از جا برخاست و ضمن سخناني فرمود: «من پرهيزكارترين و راستگوترين شما هستم. اين فرمان از ناحيه خداست و ما نبايد از خدا نسبت به دين خدا ادعاي بيشتري داشته باشيم». بي‌‌شك خداي مهربان كه انسان را آفريد، مصلحت او را از خود او بهتر مي‏داند. بنابراين، خداوند منان اين نياز را در انسان‌ها ديده و مناسب با آن حكم صادر فرموده است. نياز انسان‌ها به ارضاي غريزه جنسي از يك‌سو و تقدس برآوردن آن در ديدگاه اسلام از سوي ديگر، مسئله را حسّاس‌تر مي‌كند. خداوند متعال مي‏فرمايد:

زنان شما برايتان كشتگاه هستند. پس هر زماني كه بخواهيد مي‏توانيد با آنها آميزش كنيد و براي خود ذخيره‌اي پيش فرستيد؛ تقواي خدا را پيشه كنيد و بدانيد حتماً او را ملاقات خواهيد كرد و مؤمنان را بشارت دهيد.(بقره: 223.)

در اين آيه، خداوند متعال زنان را مزرعة آخرت دانسته و از مردان خواسته است براي آخرت از اين مزرعه توشه برگيرند؛ زيرا پس از آن فرموده است: «و براي آخرت خويش، ذخيره‌اي برگيريد». اين نشان مي‌دهد ميان رابطة جنسي سالم و ذخيره‌سازي براي آخرت ارتباطي وجود دارد.

از نكات جالب توجه در توصيه‏هاي دين مبين اسلام، توصيه به كثرت رابطه جنسي است؛ با اينكه مردم به طور كلّي توجّه به مسائل جنسي، ثروت‌اندوزي و زياده‌روي در خوردن و خوابيدن را از يك مقوله مي‌دانند و از آنها نهي مي‌كنند؛ امّا اسلام به كثرت عمل زناشويي توصيه، و از زياده‌روي در خوردن، خوابيدن و ثروت‏اندوزي نهي كرده است. شايد حكمتش اين باشد كه اشباع غريزة جنسي مايه آرامش، و اشباع نياز خوردن و خوابيدن و ثروت اندوزي ماية طغيان است. چه‌بسا خيلي از انسان‏ها باور نكنند كه ارتباط جنسي ميان زن و شوهر، بيش از حدّ معمولي كه در عرف مطرح است. مورد توصيه پيشوايان ديني بوده است. البته نه افراط و زياده‌روي به حدّي كه غريزة جنسي همه زندگي را تحت‌الشعاع قرار دهد.

امام رضا(ع) مي‏فرمايد: «سه چيز (عطر زدن، ناخن گرفتن و عمل زناشويي فراوان) از سنّت پيامبران است».رسول اعظم(ص) در روز جمعه‏اي به يكي از اصحاب خود فرمود:

آيا روزه گرفته‏اي؟ او گفت: نه، يا رسو‌ل‌الله. حضرت فرمود: آيا صدقه داده‏اي؟ او گفت: نه. پس پيامبر اعظم(ص) فرمودند: برخيز برو و با همسرت آميزش كن كه عمل زناشويي براي تو پاداش صدقه دارد.

همچنين روزي رسول اعظم(ص) به خانه امّ سلمه وارد شد و بوي خوشي را آنجا استشمام كرد. آنگاه رو كرد به امّ سلمه و فرمود:

گويا زينب عطر‌فروش اينجا بوده است؟ امّ سلمه در پاسخ حضرت گفت: آري يا رسول‌اللّه، او اكنون نيز اينجا است. زينب خدمت حضرت رسيد و عرض ادب كرد. آنگاه گفت: اي رسول خدا! همسرم به من توجهي ندارد و از من رو گردان است. حضرت فرمود: براي او بيشتر آرايش و زينت كن. زينب گفت: هيچ عطر خوش بويي نيست مگر اينكه من خود را با آن خوشبو كرده‏ام؛ ولي همسرم باز از من روگردان است. رسول اكرم(ص) فرمودند: اي كاش مي‏دانست وقتي به سوي تو مي‏آيد چه‌قدر براي او پاداش ثبت مي‏شود! زينب پرسيد: وقتي او به سوي من مي‌آيد چه پاداشي دارد؟ حضرت فرمود: وقتي به سوي تو مي‏آيد، دو فرشته او را در بر مي‏گيرند و او به منزلة كسي است كه در راه خدا شمشير كشيده است. پس وقتي با همسر خود آميزش مي‏كند گناهانش آمرزيده مي‏شود و آنگاه كه غسل مي‏‌كند هيچ گناهي در نامه عمل او باقي نمي‏ماند.

اسلام به ارتباط جنسي سالم توصيه كرده و جز در موارد خاص از آن منع نكرده است. طولاني‏ترين زماني كه از آميزش جنسي نهي شده ‏است، زماني است كه انسان در حال اعتكاف است و اين عمل كه بيش از سه روز طول نمي‏كشد، امري مستحبّ است. حتي كساني نيز كه حج بر آنها واجب شده باشد، حجشان حدود سه روز بيشتر طول نمي‏كشد. بنابراين، از نظر قرآن كريم و آموزه‌هاي ديني، مناسب آن است كه غريزة جنسي را سركوب نشود و ديگران با ژست موعظه به مقابله با آن تحريك نشوند؛ بلكه وجود آن به رسميّت شناخته شود و از مسير صحيح ارضا شود. با توجّه به شدت وابستگي انسان‌ها به رابطة جنسي سالم، بايد مسيرهاي مناسبي براي ارضاي آن تعريف و از رابطة جنسي ناسالم جلوگيري شود.